ﺩﺭﺳﺮﺯﻣﯿﻦِ ﻣﻦ
ﮐﺒﻮﺗﺮﺍﻥ ﺯﯾﺎﺩﯼ
ﺳــــــــﻔﯿﺮِ ﺻﻠﺤﻨﺪ
ﮐﻪ ﻋﺎﻗﺒﺘﺸﺎﻥ ﻫﯿﭻ ﻧﯿﺴﺖ،
ﺟﺰ ﺗﻨﯽ ﻏﺮﻕ ﺧﻮﻥ
ﻭ
ﻧﺒﻀﯽ ﮐﻪ ﺩﯾﮕﺮ ﻧﻤﯿﺰﻧﺪ ...!
ﺁﯼ " ﺁﺯﺍﺩﯼ "
ﮐﺎﺵ
ﺍﻧﺪﮐﯽ ﺍﺭﺯﺍﻧﺘﺮ ﺑﻮﺩ
ﺑﻬﺎﯼِ ﺑﻪ ﺩﺳﺖ ﺁﻭَﺭﺩَﻧﺖ،
ﻧﻪ ﺑﻪ ﻗﯿﻤﺖِ ﺟﺎﻥ...!
ﺳﻤﯿﻪ ﺁﺯﺍﺩﻝ
هیچ گاه نداشتمت
جز در رویــــاهام!
پلنگــــی شده ام
که عاقبت
فکرِ مـــاه دیوانه اش خواهد کرد....!
سمیه آزادل
ﭘﻨﺠـــــــﺮﻩ ﻫﺎ ﻫﻢ ﺷﺪﻩ ﺍﻧﺪ
ﺁﯾﻨﻪ ﯼِ ﺩﻕ!
این ﺭﻭﺯﻫﺎ
هرثـــانیه_
ﺗﮑﺮﺍﺭ ﻣﯿﮑﻨﻨﺪ
فاجعه یِ ﻧﯿﺎﻣﺪﻧﺖ ﺭﺍ....
